دنیای مجازی...دل های مجازی

دنیای مجازی...دل های مجازی

انسانها ماشــینی ، ارتباط وایرلــس ، دوستیها مــجازی،چَت رومهای دروغین،

بیوه های اینترنتی ،لبخندهای زورکی ،لذتهای آنی ،

مجنونهای آنی، لیلی های آفی

حتی کودکان ؛ شادی را در پلی استیشن جستجو میکنند

سفره های پُرمهر، بوی غذایِ نابِ پختِ مادری، در سفارشفست فود خلاصه شده است

معنی زندگی را در گــوگــل جستجو باید کرد.

نسلی شدیم که بهترین حرفای زندگیمان رانگفتیم،فقط تایپ کردیم

کاش آدمها به همین اندازه که در دنیای مجازی برای هم جذاب و جالب هستند در

دنیای واقعی هم بودند. دنیای مجازی، دلهای مجازی رابه ارمغان می آورد

در این دنیای مجازی همه هستند اما هیچکس نیست

ودر این میان چه انسانهای ساده وشریفی هستند که به بازی

گرفته شده اند وچه احساسات پاکی جریحه دار شده است

مواظب تایپ کردنمان باشیم ،همه دلهایِ دنیا مجازی ، مجازی نیستند

بیایید در این دنیای کوچک ، خودمان به خودمان خط بدهیم

واسیر خیالبافی های افراد این دنیا نشویم

ما هم روزی باید جوابگو باشیم....

مواظب کلیک کردنمان باشیم

خدایا.....

یاریم کن نگاهم در افق این فضای مجازی..."جز برای تو" نبیند

وانگشتانم "جز برای تو" کلیدی را فشار ندهند...

فعالیت کردن در فضای مجازی و پاک ماندن در آن تقوای دو چندانی میخواهد.

یادمان نرود:

گاهی به گناه به اندازه یک کلیک فاصله داریم...


یادمان نرود:


فضای مجازی هم محضر خداست...


در روز حساب تمام این سایت ها،...تمام کلیک ها ....یاهو مسنجر...آدی ها..


چت روم ها...به حرف می آیند و گواهی می دهند بر کارهایمان....

نکند که شرمنده شویم....امان از لحظه غفلت که خدا شاهد است و بس.....


گاهی روی مانیتور کامپیوتر بچسبانیم ورود شیطان ممنوع....

دنیای مجازی، دلهای مجازی رابه ارمغان می آورد

واقعا جمله جالبیه - خیلی خوبه که همه دوستان هم بخونند و هم به هر آنچه مینویسیم عمل کنیم خیلی وقتها میبینیم تو همین سایت ها و دنیاهای مجازی طرف تو دل خودش هزار تا فکر پوچ رو پرورش میده و حتی به حرکات و رفتار دیگران حساس میشه و خیلی وقتها ناخواسته صمصیمی ترین دوستان خودش رو به خاطر یک سری افکار پوچ از دست میده خوبه دوستان به دنیای مجازی اندازه خودش اهمیت بدیم نه بیشتر
دنیای مجازی به هیچ کس رحم نمیکنه و باید عاقلانه و به دور از تعصبات و کنترل کردنهای بی مورد عمل کنیم و مراقب خودمون و افکارمون باشیم
به امید روزی که دنیای مجازی جای دنیای واقعی افراد رو نگیره و دل به افراد مجازی نبندیم تا بتونیم همیشه خود واقعی مون باقی بمونیم و اطرافیانمونو به خاطر اعتقادات سست خودمون از دست ندیم
برای هم دعا کنیم

ما آدم های مجازی فکر می کنیم خیلی سرمان می شود

از دوستی های مجازی لذت می بریم

ما آدم های مجازی، خنده هایمان هم مجازی شده است.

مجازی متولد می شویم و با یک block یا remove می میریم.

ما آدم های مجازی، مجازی اعتراض می کنیم و به شکل مضحکی احساس شجاعت بهمان دست می دهد!

ما آدم های مجازی، مجازی عاشق می شویم و مجازی فارغ!!

ما آدم های مجازی، حتی مجازی سر دلمان کلاه می گذاریم.

مجازی به عزیزترینمان خیانت می کنیم آن هم با بوسه های مجازی

الکی می خندیم، الکی اخم می کنیم، الکی گریه می کنیم و حتی سر خودمان هم کلاه می گذاریم

ما آدم های مجازی، وقتی در پوسته مجازیمان فرو می رویم سقوط می کنیم در دره تاریکی که در آن هیچ روحی از اندکی معاف نیست. همه در این تاریکی سهمی دارند، برخی کم و بعضی زیاد

ما آدم های مجازی کاملا مجازی گند زده ایم به زندگیمان!!

ما با یک like در امور خیریه شرکت می کنیم و با نوشتن یک dislike بدترین کشتار را در دورترین نقطه جهان محکوم می کنیم

ما آدم های مجازی، دنبال خدا در نت می گردیم و با دیدن یک لایک به او ایمان می آوریم و با نبودن همان لایک از او نا امید می شویم

ما آدم های مجازی، ساعت ها زل می زنیم به یک قاب 10 اینچ و در آن به تماشای جهان می نشینیم

و خلاصه اینکه ما آدم های مجازی خیلی موقع ها یادمان می رود که هیچ هیچ هیچ ایم!!!

دنیای مجازی را با دل و احساس نباید قاطی کرد هر کس چنین کند باخته است

بطور مثال دو نفر که به ظاهر مجرد در حال چت و صحبتند اصل کارشان غلط است زیرا

آن آقا پسر شاید دارد با پسری که خود را دختر معرفی کرده صحبت می کند و بر عکس .........

و اگر یکی پسر و دیگری هم دختر باشد و هوای دوستی و از این چیزها درسرشان باشد باخته اند زیرا انسان دوست و فامیل خود را ممکن است خوب نشناسد حالا چطور به یک غریبه

که نمی داند چه هویتی دارد می خواهد اطمینان کند ؟

دنیای مــــــجازی دنیای کوچکی است ...
و
به تبع آن آدمهــــــای کوچکی هم دارد ٬

بغیر یکسری استثناء ...

درگیراین دنیـــــا و آدمهــــــایش نشو، پاگیرشان نشو ،درکشان کن و بـــــــرو ...

اینجا همه هستند اما هیچکس نیست...

اسیرت میکند و خیالــــــــباف ...

درگیرش نشــــــــــــو!!!!!!!

ما مردمانی هستیم که به راحتی بهم

دروغ میگوییم

ولی بزرگترین معیارمون برای دوستی

صداقته

تنهایی را دوست دارم زیرا دروغی در آن نیست...

تنهایی را دوست دارم زیرا خداوند هم تنهاست...

مدتهاست مجازی می خندیم …

مجازی شادیم …

مجازی دیگران رو دلداری میدیم …

اما…

اما واقعی تنهایم

واقعی درد می کشیم ...

واقعی دلتنگیم ...!

و واقعی از عشق های مجازی لطمه می بینیم...

دنیای مجازی....آدم های مجازی...زندگی مجازی....لحظه های مجازی....دل تنگی های مجازی...

دوستی های مجازی...انتظارهای مجازی...عشق های مجازی...روزگار مجازی...

محبت مجازی....چهره های مجازی...حرف های مجازی....دیدار های مجازی...همه چیز مجازی...

و اما در گیر و دار تمام این لحظه های مجازی حقیقت تلخی هم هست...

من تنها...تو تنها...او تنها...ما تنها....

کمی از این مجازی ها فاصله بگیریم وحقیقی شویم...

تا دیگر مجازی پسوند تمام اعمالمان نشود...

تا صفحه ی مانیتور برای من و تو همدم لحظه های تنهایی نشود...

تاجانشین آدم های واقعی زندگی نشود....

بیایید کمی مجازی نباشیم...

همیشه تو چاه افتادن


تقدیر ما نیست


بلکه تقصیر ماست

خدایا.....

یاریم کن نگاهم در افق این فضای مجازی..."جز برای تو" نبیند

وانگشتانم "جز برای تو" کلیدی را فشار ندهند...

گــــــــرگ ها همیشه زوزه نمی کشند...

گاهی هم می گوینددوستت دارم...


و زودتر از آن که بفهمی بره ای


می درند خاطرات را و اصل ونسبت را...


در آخر تو می مانی و تنی که بوی گـــرگ گرفته...


آدم های به ظاهر عاشقی که این روزا پیدا میشن


کم تر از گــــرگنیستند...


مواظب خودت باش بانو

چه دخترها وچه پسرها یی که دراین دنیای مجازی قربانی لحظه ا ی از عشقی میشوند که ناخواسته بوده

وبا چند کلمه وگذاشتن شکلک های محبت امیز برای هم دل باخته میشوند

اما گاهی شما دختران وپسران دراین دنیا ی مجازی دردست گرگانی اسیر میشوید

که ازشما اخاذی میکنندوعواقب ناگواری داردودراخر جز پشیمانی برایتان چیزی نمیماند.

به قول شیخ اشراق در رساله «فی حقیق العشق»:


وقتی محبت به عنایت رسید آن را عشق گویند...



ومن مانده ام که در این زندگی که هر روز حتی حرف ها و نگاه ها و محبت ها هم مجازی می شوند واقعا محبتی به عنایت

میرسد که عشقی هم به دنبالش بیاید؟؟؟؟؟ و اگر شیخ اشراق بود به حال امروز من وتو می خندید....



فرازی از صحیفه ی سجادیه


خــــدایا، چنــان کــن که روزهــای عمــرم در انجـــام دادن کــاری سپــری شود کــه مــرا برای آن آفــریده ای-آمین

مــجازی هستیم امــا دلــ ها مــجازی نیـــــست

میــــــشکنــــــد!!!

حواسمان به تایــــپ کردنمان باشــــــد.....

دل به دریا زدن‌هــای مجازی!


بیشترین مسأله‌ای که در فضای مجازی دختران را تهدید می‌کند دوستی‌ها و ارتباطاتی است که ممکن است آنها را درگیر فریب و نیرنگ کند

اغلب جامعه‌شناسان با یک رویکرد علمی جامعه شناختی به آن نگاه می‌کنند

آن‌ها بر این باورند انسان‌ها در اجتماع سعی می‌کنند در جمع و گروه با نقابی که به چهره کشیده‌اند حاضر شوند و با آن چیزی که در پشت

صحنه وجود دارد، متفاوت هستند...به‌طور قطع تمام ارتباطاتی که در شبکه‌های مجازی مانند فیس‌بوک شکل می‌گیرد یک ارتباط کامل نیست

زیرا بحث ارتباطات به دو مقوله کلامی و غیرکلامی ختم می‌شود که هر یک دارای ویژگی‌های خاص خود است.

ارتباطات کلامی کامل‌ترین نوع رابطه به‌شمار می‌رود و افراد می‌توانند از کلام و حرکات بدن استفاده کنند از سوی دیگر نوع ارتباطات

حضوری، چهره به چهره نتایج مثبتی از ارتباط را بین دو فرد ایجاد می‌کند.

اما ارتباطات در شبکه مجازی فیس بوک به صورت غیر کلامی و... تعریف شده است که بسیاری از ویژگی‌های رفتاری افراد پوشیده می‌ماند.

از این‌رو نمی‌توان به این شبکه‌های مجازی اعتماد کامل داشت.

دختران در این فضای مجازی هیچ عامل کنترل‌کننده‌ای را احساس نمی‌کنند و با مخاطبان بسیاری در گروه‌های سنی مختلف ارتباط برقراراست...

هنوز برای حضور در شبکه اجتماعی فیس‌بوک در نظام آموزشی فرهنگ‌سازی صورت نگرفته است.





از این‌رو دختران بدون داشتن اطلاعات کافی و آموزش‌های لازم از سوی نظام آموزشی جامعه و خانواده و براساس ذهنیت خود وارد فضایی

می‌شوند که انسان‌های زیادی با نقابی که به چهره دارند در کمین چنین دختران ساده ومعصومی هستند تا آنان را فریب دهند.

تحقیقات نشان می‌دهد برخی ازدواج‌های فیس بوکی منجر به طلاق می‌شود. ارتباطاتی که برای ازدواج برقرار شده است از نوع یک ارتباط

کامل نبوده و بعد از تشکیل زندگی مشترک، شکل واقعی‌شان را نشان داده می‌شود. از این‌رو حضور آزاد و بدون کنترل در دنیای فیس‌بوک تاثیرات زیادی در فریب دختران دارد زیرا در این فضا دختران دچار تغییرات ارزشی می‌شوند.

اما زمانی که دختران وارد شبکه‌های مجازی می‌شوند و با فریب به ازدواج فیس‌بوکی علاقه‌مند می‌شوند یعنی در اصل از فرهنگ خود بریده

و با فرهنگی خو می‌گیرند که آن را نمی‌شناسند. دختران در درجه اول برای تفریح در اتاق‌های چت فیس‌بوک ممکن است حضور پیدا کرده و رابطه‌ای را آغاز کنند اما مدتی بعد دچار مشکلات روحی و روانی می‌شوند.

وقتی در دنیای مجازی دچار فرد‌گرایی می‌شوند با ارتباطات جدید و فرهنگ نو آشنا شده و دیگر زبان خانواده خود را درک نمی‌کنند در نتیجه دچار تنهایی می‌شوند و در نهایت ممکن است به افسردگی مبتلا شوند.

خدایا.....

یاریم کن نگاهم در افق این فضای مجازی..."جز برای تو" نبیند

وانگشتانم "جز برای تو" کلیدی را فشار ندهند...

اسمش فضای مجازیســــــــــــــــت

یعنی صورت ها را نمیتوان اینجا دید

اما بسیاری سیرت های واقعی شان را اینجا نشان میدهندفقط اینجا...




اینجا فضای مجازیست!جایی که کمبود های زندگی بی هزینه جبران میشود!

اینجا مهندس شدن؛پولدار شدن؛ خوشتیپی و زیبایی به راحتی دست یافتنی ست!

اینجا جایی ست که شاهزاده سوار بر اسب دختران شدن آسان! و پری رویاهای پسران راحت است!

اینجا بازار فروش آدم های ایده ال است!اینجا همه روشنفکر هستن و از نیچه و فوکو جمله میگـــــــن!

اینجـــــــا بی هزینه میتوان بهترین بود!

کافی ست کمی دورووووووووووووووغ بلد باشی!

و ایمان و انسانیت رو قربانی کنی!

دنیای مجازی

شـلـوغ تـریـن

سـرزمـیـن تـنـهـایـی اسـت

بـا هـمـه کـس هـسـتـی

وبـا هـیـچ کـس نـیـسـتـی

این روزها کسی به خودش زحمت نمیدهـد

یک نفر را کشف کند

زیبایی هـایش را بیرون بکشد

تـلـخـی هـایـش را صـبر کـنـد..

آدم هـای امــروز

عـشـق هـایِ کـنـسـروی می خواهند

یک کنسرو که فقط دَرش را باز کنند

بعد یک نفر شیرین و مهربان و زیبا

از داخلِ کـنـسـرو بپـرد بیرون...

وهی لبخند بـزند و بگوید:

حق با تــوست !!!
=====================
دنیا را بد ساخته اند …

کسی را که دوست داری

، تو را دوست نمی دارد …

کسی که تورا دوست دارد ،

تو دوستش نمی داری …

اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد …

به رسم و آئین هرگز به هم نمی رسند …

و این رنج است …

(دکترعلی شریعتی)

حجاب مایع حیات است

حجــــاب سفــارش 14 معصــوم است!

حجاب از دو کلمه (حج+آب) درست شده است.

حج مایه حیات توحیدی مؤمن است و آب مایه حیات مادی مؤمن است!

کسی که از حجاب فاصله میگیرد یعنی مرده متحرک است!!!

چون از دو مایه حیات استفاده نمیکند!



تازه (ح+ج+ا+ب=۸+۳+۱+۲=۱۴) به عدد ابجد چهارده میشود!

شاید عدد میگوید حجاب سفارش چهارده معصوم (علیهم السلام) است..

خدایا بر فراز دلم و انگشتانِ دستم ،خودت

منطقه پرواز ممنوع اعلام کن!

خدایا خودت مواظبِ حرکاتِ انگشتانِ دستم باش

خدایا خودت مواظب توبه ام باش

خدایا خودت به انگشتانم بیاموز که

روشن ترین ثانیه ها را رقم زنند

عادت کردن به صحبت با نامحرم

-به حساب اعتماد به نفس، یا تجربه، یا اجبار کاری، یا هر چه که بگذاری-

اولین بدی اش این است که...

سختی اش را حس نمی کنیم،

که سر هر کلمه مان ترمز بزنیم و درست سبک و سنگین کنیم،

اضطراب نداریم در گردنه جمله بندی هایمان،

به لب پرتگاه راه رفتن عادت میکنیم...

نوجوانان بیش از هر چیز دیگر برای یافتن دوست جلب اینترنت می شوند آنها گروه های جدید می یا

بند،احساس تعلق میکنند، وارد جایی می شوند که دیگران آنها را می شناسند،و میتوانند از آن طریق گروهی

را انتخاب و یا حتی خلق کنند تکنولوژی فضای مجازی به لحاظ شیوه های تشکیل گروه برتری دارد و

نوجوانان از این مزیت استفاده می کنند .چراکه پیوستن و یا تشکیل یک گروه اهمیت بسیاری در هویت در

حال تکامل آنها دارد.





مشکل معمول روابط در گروههای آن لاین سطحی و موقتی بودن آنهاست

فضای مجازی ممکن است به نظر چنان سورئال،و حتی تخیلی ذهنی برسد که برخی افراد حتی در صورت

برخورداری از سطح احساسات و تعهدات بالا آن را جدی نمی گیرند

چنین وضعیتی به برنامه تلویزیونی متقابل میماند که شما را از نظر احساسی درگیر نموده،اما تنها یک برنامه

تلویزیونی است برای نوجوانانی که مشتاق یافتن گروه یا دوستان خوب هستند ،

زمانیکه دوستان شان به یکباره و بدون توضیح حقیقت خود را تغییرمیدهند،عقب می کشند یا بطور کلی ناپدید

می شوند لطمه زیادی میبینند

با یک کلیک دوست شما بدون به جا گذاشتن هیچ گونه ردپایی محو شده و میتوانیدحتی بدون گفتن خداحافظی

بروید در این جا خداحافظی کردن آسان است سطحی و موقتی بودن روابط اینترنتی همواره صادق نیست افراد

در فضای مجازی دوستان خوبی یافته و رابطه خود راحفظ میکنند اما همراهان سطحی آنقدر هستند که این

مساله را ،خاصه برای نوجوانانی که در رابطه با مسایلی همچون صمیمیت، اعتماد و وفاداری حساس

هستند، بدل به نومیدی مشکل سازی کنند.

صرفا جهت تذکر به خودم!

فعالیت کردن در فضای مجازی و پاک ماندن در آن تقوای دو چندانی میخواهد.

یادمان نرود:

گاهی با گناه به اندازه یک کلیک فاصله داریم...

یادمان نرود:

فضای مجازی هم محضر خداست...

در شبکه های اجتماعی فقط به فکر خوشگذرانی نباشید

شما افسران جنگ نرم هستید وعرصه جنگ نرم بصیرتی عمار گونه

و استقامتی مالک اشتر وار می طلبد

با تمام وجود خود را برای این عرصه آماده کنید...

(مقام معظم رهبری)

در دنیای مجازی جوانان هرزه شخصیت دربرخورد اول چقدر صمیمانه دل پاک دختران

را میخرند و چقدر نا مهربانانه آسمان آبی عشق را برایشان تیره و تار میکنند

با فانوسی از عشق کلبه تاریک دلشان را روشن میکنند

از یاسهای سپید محبت سخن میگویند و در بیستون عشق دختران را آواره میکنند

بارها به انگشتانشان وعده حلقه عشق میدهند

و آنها در رویاهای شیرین خود ،روی دریاچه ای از صفا

بر فراز موجهای پر تلاطم هوس به گفته های پر فریب آنها دل میسپارند

جوانان هرزه شخصیت

زندگی ،جوانی،عفت و پاکدامنی دختران رابه بازی میگیرند و دختران میمانند و یک دنیا حسرت

“ما باید در این فضا (اینترنت) تولید محتوا کنیم و حضور جدی و موثر پیدا

کنیم . دنیای مجازی یک فرصت و نقطه عطف شیعه است که می تواند

فعالیتش را جهانی کند ، و حرف خودش را به جهان انتقال دهد .

” امام خامنه ای (مدظله العالی)

این روزا آدما در دنیای مجازی

ساده عاشق می شوند

ساده اسیر می شوند وخیالبافی میکنند

ساده می شکنند

و ساده تنها می شوند

چون دوست مجازی ندیده را

در ذهنشان آنگونه می سازند

که آرزو دارند.

وقتی با وضـو پشت کیبورد بنشینی، و بسم الله بگویی

دستانت دیگر در اختیـار خودت نیست ..

می شود وسیله ای برای نوشتن حرف حقی که باید گفته شود

دیگر از گناه فاصله میگیری ، بوی نامحرم را نمیشنوی !.

این وضو قدرتی به قلمت می دهد که قلب را سوراخ کند

و به عمقش برود و به دل برسد

جایی که فقط با حرف حق است که می لرزد ..

4 ستون دل که لرزید ، حرف حق کارش را کرده ..

حالا دیگر نوبتِ دل است که وضو بگیرد ..

بسم الله بگوید و پشت کیبورد بنشیند و دوباره مُوس را تکان دهد

خدایا

بر فراز دلم و انگشتانِ دستم ،خودت

منطقه پرواز ممنوع اعلام کن!

خدایا خودت مواظبِ حرکاتِ انگشتانِ دستم باش

خدایا خودت مواظب توبه ام باش

خدایا خودت به انگشتانم بیاموز که

روشن ترین ثانیه ها را رقم زنند

مراقب دست راستتان که کلیک میکند

و سر انگشتانتان و چشم هایتان باشید

" کـــل اولئک کان عنه مسئـــولا "

و بدانیم و آگاه باشیم که

خــدا

هم یک کاربر همیشه آنلاینِ اینجاست !




مدتهاست مجازی می خندیم …

مجازی شادیم …

مجازی دیگران رو دلداری میدیم …

اما…

اما واقعی تنهایم

واقعی درد می کشیم ...

واقعی دلتنگیم ...!

و واقعی از عشق های مجازی لطمه می بینیم...



مــجازی هستیم امــا دلــ ها مــجازی نیـــــست

میــــــشکنــــــد!!!

حواسمان به تایــــپ کردنمان باشــــــد.....

تقوای مجازی



بچه بودیم معنی پا گذاشتن روی خط و سوختن را یادمان دادند

بزرگ شدیم اما

و پشت لپ تاپ هایمان

لی لی را از یاد بردیم

و هی پا روی خط های #ممنوعه می گذاریم . . .

کسی یک گچ دارد؟؟؟

باید یک لی لی 12 تایی بکشم و به خودم دوباره یاد بدهم...

مراقب دست راستمــــان که کلیک می کند

و چشمانمان که نظاره می کند باشیم

” کل اولئـــک کان عنـــه مسئــــولا “


و بدانیم و آگاه باشیـــم که


خـــــداوند


هم یک کاربـــــر همیشــــه ” آنلاین ” اینجــــاست

بد شده ایم !

از وقتی شروع کردیم به قربانت برم های تایپی،


به دوستت دارم های اس ام اسی،به عاشقتم های فیس بوکی،وایبری،لاینی

بد شده ایم!

از وقتیکه عشقم و عزیزم صدایش کردیم،

فرقی هم نمی کرد،که باشد

کلماتی که مقدسند ،که معجزه میکنند،

افتادند زیر دست و پا،فرقی برایمان نکرد که چه کسی باشد،

از چه جنسی باشد،فقط دمی بگذرد

بد شده ایم!

از وقتی خندیدیم و بوسیدیم و آنسوی ماجرا پیچاندیم و

به زرنگی خودمان آفرین گفتیم.

حال خیلی هامان خوب نیست، دردناک است،

اما درمان دارد !

کمی صداقت
کمی شهامت
فقط همین ..!

یادمه وقتی سر کلاس فلسفه غرب، استاد به نقل از دکارت فیلسوف فرانسوی گفت: “من فکر میکنم، پس هستم”،

یکی از جمع ما دخترا به شوخی گفت: “منم عکسامو میذارم تو پیجم، پس هستم”

تیکه بی مزه ای بود. البته استاد بخاطر اینکه ازش خوشش میومد ننداختش بیرون??

اما حالا که از اون روز چند سالی میگذره با تمام وجود دارم درک میکنم که حرفش واقعا صادقانه بود. تو این زمونه همه میخوان مثل دکارت، وجود خودشونو به هر روشی اثبات کنن.!!

بازم گلی به گوشه جمال دِکارت که دلیلش برای اثبات وجودش فکر کردن بود !!!

صفحات ما دخترها معمولا پره از عاشقانه های اغراق آمیز اما بعضیامون کافیه یه ذره احساس کنیم قیافه داریم…وااااای…پدر همه رو درمیاریم

من و دوستام یهویی
من و دریا یهویی (بعد عکسو که میبینی متوجه میشی منظورش تالاب انزلی بوده بنده خدا)
من و دست پختم یهویی (در عکس شاهد یک نیمروی سوخته هستیم?)
من و سبزی پلوی عمه اکرم یهویی
من و دیوار حیاط خونه قبلیمون یهویی
من و سوسکی که ازش میترسم یهویی
و هزارن مدل یهویی دیگه

واقعا چرا ما این کار رو میکنیم؟
ما با این کار چی به دست میاریم؟
این لذت “دیده شدن” منشاءش چیه؟
یه بار از خودت پرسیدی؟!

اگه عکسمون تو فضای مجازی نباشه ینی دیگه “نیستیم”؟!
ینی هیچ راه دیگه ای برای اثبات “بودن” خودمون نداریم؟!
چرا برای اثبات بودنمون هیچ وقت نمیایم یه مساله علمی رو حل کنیم؟
کارمون شده از خودمون عکس بگیریم به بقیه نشون بدیم!

خب آخرش که چی؟!!

حالا یه چیز عجیبتر!

اصلا دخترای مانتویی و بدحجابو ول کن. دخترای چادری دیگه چرا؟؟؟!!!

یکی نیست بگه آخه آبجی من! گل من! چادری که تو سر میکنی معناش اینه که “به من نگاه نکن” اونوقت میای خودتو به هر مناسبتی به نامحرما نشون میدی؟!

چرا از نزدیک از صورتت عکس میگیری میذاری برای پروفایلت؟! این معناش اینه که “بیا ببین، من اینم”

این درسته؟
نخیر
این یه تناقضه …
باید درستش کنی.

اینجا هم مثل خیابون، کوچه، بازار… هیچ فرقی نداره.
خودتو حفظ کن…لزومی نداره بقیه ببننت…

فعالیت کردن در فضای مجازی و پاک ماندن در آن تقوای دو چندانی میخواهد

یادمان نرود:

گاهی به گناه به اندازه یک کلیک فاصله داریم...

یادمان نرود:

فضای مجازی هم محضر خداست...

در روز حساب تمام این سایت ها،...تمام کلیک ها ....یاهو مسنجر...آدی ها..

چت روم ها...به حرف می آیند و گواهی می دهند بر کارهایمان....

نکند که شرمنده شویم....امان از لحظه غفلت که خدا شاهد است و بس.....


گاهی روی مانیتور کامپیوتر بچسبانیم ورود شیطان ممنوع....

خدایا.....

یاریم کن نگاهم در افق این فضای مجازی..."جز برای تو" نبیند

وانگشتانم "جز برای تو" کلیدی را فشار ندهند...

فعالیت کردن در فضای مجازی و پاک ماندن در آن تقوای دو چندانی میخواهد

یادمان نرود:

گاهی به گناه به اندازه یک کلیک فاصله داریم...

یادمان نرود:

فضای مجازی هم محضر خداست...

در روز حساب تمام این سایت ها،...تمام کلیک ها ....یاهو مسنجر...آدی ها..

چت روم ها...به حرف می آیند و گواهی می دهند بر کارهایمان....

نکند که شرمنده شویم....امان از لحظه غفلت که خدا شاهد است و بس.....


گاهی روی مانیتور کامپیوتر بچسبانیم ورود شیطان ممنوع....

خدایا.....

یاریم کن نگاهم در افق این فضای مجازی..."جز برای تو" نبیند

وانگشتانم "جز برای تو" کلیدی را فشار ندهند...