بخارى که باید گفت برترین عالم اهل تسنن به حساب می آید، در کتاب خود که نام «صحیح» را بر آن گذاشته است، از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل مى کند:
جُعِلَت لی الأرضُ مسجداً وطهوراً؛
زمین سجدگاه و مایه پاکیزگى براى من گردیده است. «۱»
سجده کردن یعنى صورت روى زمین گذاردن، آن هم زمین پاک. لذا شیعیان به تأسى از پیغمبر خود که سجده بر زمین را واجب مى دانند، بر زمین سجده مى کنند.
به دلیل آنکه اغلب خانه ها، منازل و مساجد، مفروش مى باشد و دسترسى به زمین آسان نیست و از طرفى جمع کردن فرش ها در وقت نماز ممکن و مقدور نمى باشد، لذا شیعیان قطعاتى از زمین و خاک پاک را که مهر یا تربت نامیده مى شود با خود همراه دارند تا براى سجده کردن به زحمت نیفتند. بنابراین شیعیان همواره مهرى را به نیت قطعهاى از زمین همراه دارند تا بتوانند مطابق دستور قرآن مجید سجده نمایند. بنابراین سجده بر مهر اشکالی ندارد و این قطعه از زمین، آن طور که مغرضان بر ضد شیعیان تبلیغ مى کنند به نیت بت نمى باشد.
اخبارى از اهلبیت طهارت رسیده است که سجده بر تربت پاک حسین که به خاک کربلا معروف است، موجب فضیلت بیشتر و ثواب زیادتر مى شود.
بدیهى است که سجده بر تربت کربلا مستحب است و واجب نیست. در مورد اهمیت خاک کربلا، جلال الدین سیوطى، از دیگر عالمان بزرگ اهل سنت، در کتاب «خصائص الکبرى» از ام سلمه و نیز عایشه نقل مى کند:
«دیدم حسین علیه السلام در آغوش جدش رسولاللَّه صلى الله علیه و آله نشسته است و خاک سرخ رنگى در دست آن حضرت مى باشد. آن حضرت آن خاک را مى بوسد و مى گرید. ام سلمه پرسید یا رسولاللَّه! این خاک چیست؟
ایشان فرمود: جبرئیل مرا خبر داده است که حسینم را در سرزمین عراق مى کشند. این خاک را از آنجا برایم آورده است، و من بر مصایب حسینم گریه مى کنم. سپس تربت را به ام سلمه داد و فرمود: چون دیدى این خاک به خون تبدیل شد، پس بدان که حسینم را کشته اند. ام سلمه آن خاک را در شیشه اى نگاه داشت تا در ظهر روز عاشوراى سال ۶۱ هجرى، آن خاک به خون تبدیل شد و ام سلمه دریافت که حسین را به شهادت رسانده اند.»
بر این اساس، اعتقاد شیعیان که گرفته از نص قرآن و سنت پیامبر و توضیحات ائمه معصومین (عترت پیامبر و ثقل اصغر) است، سجده بر وجه الارض است، یعنى خود زمین و هرچه مصداق زمین باشد، مانند سنگ به شرط آنکه نظیر طلا و نقره (و سایر فلزات و سنگهاى قیمتى) معدنى نباشد و چیزهایى که از زمین مى روید، (به شرط آنکه خوراکى و پوشاکى نظیر پنبه نباشد). لذا بهتر است سجده بر خاک کند و فرش و آسفالت (قیر) و نظایر آنها چون از مواد معدنى است نمى توان بر آن سجده کرد.
سجده بر خاک کربلا (با حکمت هایى که ائمه فرموده اند) فضیلت بیشترى دارد، چون شهادت امام حسین نمونه کامل بندگى است و در کربلا سر به خاک بندگى نهاد و در این راه خون او بر زمین ریخته شد. لذا سجده بر خاک کربلا نه تنها شرک نیست، بلکه توحید کامل است و سجده براى امام حسین نیست، سجده بر بهترین خاک است براى خدا.
اگر سجده بر تربت امام حسین شرک باشد، سجده ملائکه بر خاک آدم هم شرک
است. در حالى که خداوند هرگز دستور به شرک نمى دهد، بلکه به توحید کامل
دستور مى دهد. شیطان که ظرفیت توحید را نداشت، سجده نکرد. لذا سجده ما،
سجده بر خاک خلیفه خدا و به امر خدا و براى خدا است.
منبع:
۱- کتاب الصلاة، ص ۹۱ .
۲- پاسخ به شبهات در شبهاى پیشاور، ص۲۲۰ و ۲۲۱٫
نام | نقش وی در کربلا | سرانجام و چگونگی مرگ |
شمر بن ذیالجوشن | نقشآفرین اصلی جنایات کربلا، صدور دستور یورش همه جانبه به امام حسین(ع) و یارانش | دستگیری توسط مختار ثقفی، گردن زدن او و انداختن وی در روغن داغ |
محمد بن اشعث بن قیس | نقشآفرین و فراهم کننده حوادث روز عاشورا، فرمانده نیرویی بود که مسلم را دستگیر کردند | روز عاشورا در پی نفرین امام حسین علیه السلام عقرب سیاهی او را نیش زد و با خواری تمام مُرد |
عبید الله بن زیاد | در حادثه کربلا، همه جنایتها به دستور مستقیم عبیدالله تحقق یافت و بعد از یزید بیشترین نقش را در فاجعه عاشورا داشت | چکیدن قطره خونی از سر مبارک امام حسین علیه السلام بر ران او و باقی ماندن آن زخم تا آخر عمر، جسدش توسط ابراهیم بن مالک اشتر به آتش کشیده شد |
یزید بن معاویه | چوب زدن بر دندانهای مبارک امام حسین علیه السلام | هنگام رقص و مستی به زمین خورد و مغزش متلاشی شد و صورتش همچون قیر، سیاه شد |
سنان بن انس | نقش مؤثری در کشتن اباعبدالله الحسین علیه السلام داشت | زبانش گرفت، عقلش زائل شد و با وضع ناگواری از دنیا رفت |
عمر بن سعد | مجرم شماره سوم فاجعه کربلا و فرماندهی عملیات کربلا را بر عهده داشت | به دستور مختار ثقفی به قتل رسید و سرش از تن جدا شد |
حرملة بن کاهل | پرتاب تیر بر گلوی علیاصغر علیه السلام | مختار ثقفی دستور داد تا بدنش را تیرباران کنند |
حصین بن نُمیر | فرمانده تیراندازان لشکر عمر بن سعد و تیراندازی به امام حسین علیه السلام | ابراهیم بن اشتر جسد او را سوزاند و سرش را برای مختار به کوفه فرستاد، سر او در مکه و مدینه آویزان ماند تا درس عبرتی برای دیگران باشد |
مالک بن نُسیر کِندی | فرود آوردن ضربه بر فرق مبارک سیدالشهدا علیه السلام | قطع دستانش توسط همسرش و تا آخر عمر فقیر ماند |
زرعه دامی | از قاتلان امام علیه السلام | هنگام مرگ از گرمای شکم و سردی پشتش صیحه میزد و میگفت به من آب دهید |
محمد بن اشعث | هتک حرمت امام حسین علیه السلام | توسط نیش عقرب در هنگام قضای حاجت مُرد |
عبدالله بن حَوزه | تیراندازی به سوی لشکر ابا عبدالله علیه السلام | قطع پای راست او توسط مسلم بن عوسجه، اسب با حرکت تند، سر او را به هر سنگ و کلوخی کوبید تا به دوزخ رفت |
شبث بن ربعی | با شمشیر به صورت مبارک امام حسین علیه السلام زد | ابراهیم بن مالک اشتر آنقدر رانهایش را برید تا مرد. سپس سرش را جدا و جسدش را سوزاند |
ابحر بن کعب | برداشتن مقنعه حضرت زینب علیها السلام و کشیدن گوشواره از گوش ایشان | ابراهیم بن مالک اشتر، دست و پاهایش را قطع کرد، چشمهایش را از حدقه درآورد |
شرحبیل | از پشت بر صورت امام حسین علیه السلام زد | مختار او را با آتش سوزاند |
عمروبن حجاج | در روز عاشورا آب را بر روی اباعبدالله الحسین علیه السلام و یارانش بست، امام علیه السلام را خارج شده از دین نامید و از جمله حاملان سرهای شهداء به کوفه بود | به نفرین امام حسین علیه السلام گرفتار و از شدت تشنگی در بیابان هلاک شد |
احبش بن مرثد(اخنس) | با اسب بر بدن مبارک امام حسین علیه السلام تاخت و عمامه حضرت را به غارت برد | پس از واقعه عاشورا وقتی در صحنه جنگ ایستاده بود، تیری از کمان، رها و به قلبش اصابت کرد و مرد |
عبدالله بن ابی حُصین | آب را بر سیدالشهداء علیه السلام بست و با بیشرمی به امام گفت: ای حسین! به خدا سوگند، جرعهای از آب نخواهی چشید تا از تشنگی بمیری | به نفرین امام حسین علیه السلام مبتلا و به بیماری استسقاء گرفتار شد، هرچه آب مینوشید تشنگیاش برطرف نمیشد تا اینکه هلاک شد |
بَجدل بن سُلیم | انگشت مبارک امام علیه السلام را برای در آوردن انگشتر برید | مختار او را دستگیر، دست و پاهایش را برید آنقدر در خون غلتید تا هلاک شد |
اسحاق بن حَیوه حضرمی | داوطلبانه بر پیکر امام حسین علیه السلام تاخت و پیراهن حضرت را به غارت برد | با پوشیدن پیراهن اباعبدالله علیه السلام به مرض پیسی مبتلا شد و موهایش ریخت، توسط مختار دستگیر شد و دستور داد بر بدنش تاختند تا به هلاکت رسید |
«سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب الله لبنان در مراسم سالگرد پیروزی در جنگ 33 روزه که در منطقه مرزی عیتاالشعب برگزار شد تأکید کرد، یکی از پاسخهای ما به اقداماتی نظیر انفجار بیروت این خواهد بود که اگر یک هزار رزمنده در سوریه داریم آنها به دو هزار نفر خواهند رسید و اگر پنج هزار نیرو داشته باشیم آنها 10 هزار نفر خواهند شد و اگر ضرورت ایجاب کند خود من و همه نیروهای حزبالله برای حمایت از مردم سوریه، لبنان، فلسطین، قدس و مقاومت به سوریه خواهیم رفت.
حزب الله لبنان از اواخر سال 2012 در درگیریهای سوریه مشارکت داشته است و شمار شهدای آن تا زمان انتشار این گزارش از حدود 250 تن اعلام شده است.
در ادامه تصاویر 90 شهید حزب الله که در مناطقی از جمله القصیر، السیدة زینب، حمص، ریف دمشق، الغوطة الشرقیة به فیض شهادت نائل شده اند، به نمایش در میآید: