اندکی صبرسحرنزدیک است
کتاب مقاله سخنرانی کتاب درسی نمونه سئوالاندکی صبرسحرنزدیک است
کتاب مقاله سخنرانی کتاب درسی نمونه سئوال"بندر بن سلطان" کیست و چه ماموریتی دارد؟ +تصاویر
شاهزاده
بندر بن سلطان در دهه های هشتاد و نود قرن گذشته عنصری فعال در عملیات
مخفیانه آمریکا و جنگ های کثیف این کشور در چین، کره شمالی، لیبی و سودان
بود و شرط بندی کرده بود که می تواند، غنی سازی اورانیوم ایرانی ها را
متوقف کند و در برابر این امر خواستار دریافت پاداشی هنگفت از سوی غرب شده
بود.
گروه بین‌الملل مشرق - "رابرت
لیسی"، در کتاب خود "مملکت از درون" می گوید که "عبد الله بن عبد العزیز"،
پادشاه عربستان سعودی تا جایی که می توانست تلاش کرد تا از مانع حمله
نظامی آمریکا به عراق در سال 2003 میلادی شود، این درحالی است که پسر
برادر و سفیر او در آمریکا – شاهزاده بندر بن سلطان- به طور کامل برعکس وی
عمل می کرد.
دیوید اوتاوی، نویسنده کتاب (فرستاده پادشاه) که به زندگینامه شاهزاده بندر بن سلطان اختصاص دارد، می نویسد که وی دارای نفوذ بدون حد و مرز در میان نخبگان سیاسی واشنگتن است و دوست صمیمی رئیس جمهورهای آمریکا ( به ویژه رئیس جمهوری سابق آمریکا، جرج بوش) بود و از سال 1991 میلادی به فعالیت های دیپلماتیک به خصوص بحران عراق و اقدام نظامی آمریکا علیه این کشور در سال 2003 پیوست. اوتاوی شاهزاده بندر بن سلطان را به عنوان یکی از اعضای مخفی و اعلام نشده در حزب جنگ نئومحافظه کاران آمریکا معرفی می کند.
وی می افزاید در جریان جنگ خلیج در سال های 1990 تا 1991، "دیک چینی" و "دونالد رامسلفد" به بهترین دوستان شاهزاده بندر بن سلطان تبدیل شده بودند، به طوری که در 11 ژانویه 2003 براساس نوشته "باب وودورد"، روزنامه نگار آمریکایی، این دو فرد، بندر را از قصد بوش برای اقدام نظامی علیه عراق حتی پیش از آنکه "کاولین پاول"، وزیر امور خارجه آمریکا از این امر باخبر شود، خبردار کرده بودند.
لیسی
می گوید: شور و نشاط پس از شنیدن خبرهای مربوط به قصد آمریکا در اقدام
نظامی علیه عراق به سفیر عربستان سعودی بازگشت و وی شروع به رفت و آمد میان
ریاض و واشنگتن کرد. وی بدون هیچ گونه واهمه ای درباره حمله آمریکا به
عراق اینگونه اظهار نظر کرد که چرا نباید از چنین اقدامی بهره ببریم و از
این فرصت استفاده کنیم؟
نویسندگان زندگینامه شاهزاد بندر بن سلطان چهره ای اسطوره ای از وی ارائه می کنند. از نظر آنان، او ایجاد کننده و به وجود آورنده فرصت ها نیست، بلکه یک فرصت طلب و شکارچی فرصت هاست. تصویر سوپرمنی که مخالفان، بیش از حامیان و طرفداران از وی ارائه داده و اشاعه کرده اند، ناشی از دست داشتن بیش از حد او در حوادث خونینی بود که در عراق، سوریه و لبنان به وی نسبت داده شده بود .. واقعیت امر این است که توانایی این مرد در ارتکاب جنایت به حداکثر شرارتی می رسد که در نوع بشر می توان آن را سراغ گرفت. وی در کنار استفاده از فرصت های این چنینی از حمایت های مالی بسیاری نیز برخوردار است.
نویسندگان زندگینامه شاهزاد بندر بن سلطان چهره ای اسطوره ای از وی ارائه می کنند. از نظر آنان، او ایجاد کننده و به وجود آورنده فرصت ها نیست، بلکه یک فرصت طلب و شکارچی فرصت هاست. تصویر سوپرمنی که مخالفان، بیش از حامیان و طرفداران از وی ارائه داده و اشاعه کرده اند، ناشی از دست داشتن بیش از حد او در حوادث خونینی بود که در عراق، سوریه و لبنان به وی نسبت داده شده بود .. واقعیت امر این است که توانایی این مرد در ارتکاب جنایت به حداکثر شرارتی می رسد که در نوع بشر می توان آن را سراغ گرفت. وی در کنار استفاده از فرصت های این چنینی از حمایت های مالی بسیاری نیز برخوردار است.
وارد
جزئیات زندگینامه شاهزاده بندر بن سلطان نمی شویم که روزنامه نگاران
آمریکایی به اندازه کافی درباره آن مطلب نوشته اند، اما آنچه این روزها
درباره بندر قابل توجه است، این است مردی که حامی جنگ علیه سوریه است، هم
اکنون بخشی از چشم انداز آینده از هم پاشیده آمریکا است. آنچه در خصوص بندر
بن سلطان به خصوص پس از رسیدن وی به ریاست سازمان اطلاعات عربستان سعودی
که براساس تجربیات و اطلاعات سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سی آی ای، بنا
شده، معروف شده این است که وی به شریکی اساسی در جنگ های کثیف این کشور و
این سازمان تبدیل شده است.
آنچه روشن است این است که وی منابع مالی مورد نیاز برای اجرای بمبگذاری "بئر العبد" لبنان در سال 1985 را براساس اعترافات "باب وودوورد" در کتاب "حجاب" تامین کرد. سپس دست داشتن وی در قضیه "ایران کونترا" در سال 1987 میلادی برملا شد که به برکناری "ویلیام کیسی"، رئیس وقت سازمان سیا منتهی شد. وی در این قضیه به تجارت اسلحه های کونترا در برابر کوکایین و تسهیل تجارت مواد مخدر برای قاچاقچیان این مواد متهم شد. پس از آن نوبت به مجاهدان افغان و حمایت از آنها رسید تا پس از آن دست داشتن وی در رسوایی بانک اعتماد امارات (بی سی سی آی) فاش شود.
شاهزاده بندر بن سلطان در دهه های هشتاد و نود قرن گذشته عنصری فعال در عملیات مخفیانه آمریکا و جنگ های کثیف این کشور در چین، کره شمالی، لیبی و سودان بود و شرط بندی کرده بود که می تواند، غنی سازی اورانیوم ایرانی ها را متوقف کند و در برابر این امر خواستار دریافت پاداشی هنگفت از سوی غرب شده بود. اما ایرانی ها تلاش های وی را به سخره گرفتند. این موجب شد تا آمریکایی ها از ملک عبدالله بخواهند تا وی را که نماینده و فرستاده ملک عبدالله به شمار می آمد، با شخص دیگری تغییر دهند.
اما امروز، شاهزاده بندر درگیر پرونده سوریه است و از زمان رسیدن به ریاست دستگاه اطلاعات عربستان سعودی شروع به همکاری با سازمان سیا کرده و در راستا اقدام به برنامه ریزی جهت بهره برداری از گروه های مختلف وابسته به سازمان القاعده در جنگ علیه سوریه کرده و همان طور که در قضیه منطقه "نهر البارد" در سال 2007 میلادی، بندر حامی مالی و سازمان دهنده این قضیه بود، در قضیه سوریه نیز وی از "جبهه النصره" کمک گرفت و "ارتش آزاد سوریه" تنها سرپوشی برای عملیات تروریستی بود که از سوی عناصر جبهه النصره صورت می گرفت.
بندر و روایت شیمیایی
در 11 سپتامبر پایگاه خبری "وورد نت دیلی" سند محرمانه ای را منتشر کرد که از وجود سلاح های شیمیایی در خانه های جهادی های سلفی بازداشت شده خبر می داد.
این پایگاه همچنین بیان می کرد که به اسناد محرمانه ای دست یافته که نشان می دهد، ارتش آمریکا در ابتدای سال 2013، اقدام به مصادره گاز سارین از اعضای جبهه النصره، از با نفوذترین گروه های مسلح فعال در سوریه کرده است.
این اسناد فاش می کند، گاز سارینی که در اختیار سازمان القاعده در عراق بوده، راه به ترکیه یافته که بخشی از آن در ترکیه مصادره شده بود و بخشی دیگر از آن نیز در ماه مارس گذشته علیه شهروندان و سربازان سوری در شهر حلب مورد استفاده قرار گرفته است.
این سند در آرشیوی تحت عنوان (Not for foreign distribution) دسته بندی شده که از سوی مرکز اطلاعات ملی آمریکا وابسته سازمان اطلاعات و جاسوسی این کشور صادر شده و معروف به NGICK است که این پایگاه نیز نسخه ای از آن را به دست آورده بود.
این سند فاش می کرد که مقداری از گاز سارین تولید شده از سوی عناصر القاعده در عراق به ترکیه منتقل شده که عناصر اصلی انتقال دهنده این گاز در پایان ماه اوت گذشته در عراق و ترکیه بازداشت شدند و نیروهای امنیتی ترکیه اقدام به کشف و مصادره مقادیر زیادی از گاز سارین هنگام بازرسی خانه های تروریست های سوری وابسته به سازمان القاعده و عضو جبهه النصره کردند. این افراد در مناطق جنوبی آدنا و مرسیا در ترکیه بازداشت شده و نیروهای ویژه مبارزه با تروریسم ترکیه آنان را بدترین دشمنان (انقلاب) سوریه نامیده و دانسته بودند.
عملیات ضبط این گازهای سارین پس از آن صورت گرفت که در ماه مارس گذشته منطقه "خان العسل" از توابع حلب در شمال سوریه مورد حمله عناصر و گروه های مسلح گرفت. در این حمله گروه های مسلح اقدام به شلیک موشکی حاوی گاز سارین از مناطقی کرده بودند که در کنترل آنها و در نزدیکی مرزهای ترکیه واقع شده بود. در این سند مخفیانه اشاره شده بود که منبع این موشک مخالفان سوری بوده اند.
این سند که تعداد صفحات آن به 100 صفحه می رسد، اشاره می کند که گاز کشنده سارین در مناطق سنی نشین عراق ساخته شده و سپس برای استفاده گروه های مسلح وابسته به سازمان القاعده، از طریق ترکیه به سوریه منتقل شده بود.
این سند همچنین اتهاماتی را به فرماندهان و بازماندگان حزب بعث منحل عراق وارد کرده که با یکی از فرماندهان دستگاه های اطلاعاتی و نظامی کنونی عراق است و دارای ارتباطی با "عزت الدوری"، معاون سابق صدام حسین، دیکتاتوری معدوم عراق می باشد.
آنچه در این سند مهم می نماید، این است که گاز سارین مورد استفاده در حمله به حلب، از سوی "عدنان الدلیمی"، ژنرال سابق صنایع نظامی عراق تهیه شده و سپس در اختیار گروه های مسلح در ارتباط با حزب بعث درعراق و همچنین در ارتباط با ترکیه و از طریق شهر انتاکیه در استان هاتای در اختیار عناصر جبهه النصره و حمایت شده از سوی عربستان قرار گرفته است.
براساس اطلاعات به دست آمده، به نظر می رسد که فرضیه دست داشتن بندر بن سلطان در حمله شیمیایی به منطقه "غوطه شرقیه" با توجه به آنچه در ابتدای مطلب آمده و بیان می کند، وی عضو مخفی حزب جنگ نومحافظه کاران و از حامیان جنگ علیه سوریه و همچنین مامور سازمان سی آی ای در همه این ماجراها و ارتباط داشتن بندر با آن، وارد و درست است.
تروریست چچنی که سر 378 شهروند سوریه را جدا کرد+ عکس
یک تروریست چچنی به نام "ابو ولید مسلم"، سر 378 نفر از سوری ها را از تن جدا کرده است.
به گزارش مشرق به نقل از
ابنا، "الحدث نیوز" نوشت: "مسلم چچنی" مشهور به "ابو ولید" که از اعضای
گروهک "جبهه النصره" بود؛ وی در ماه می 2012 از مرزهای ترکیه وارد سوریه
شد.
این تروریست چچنی به عنوان خشن ترین جنگجو در میان گروههای شبه نظامی مخالف سوریه، شهرت یافت.
پایگاههای وابسته به تروریست ها اعلام کرده اند که عملیات سربریدن طرفداران نظام سوریه در سراسر مناطق تحت کنترل شورشیان به مسلم واگذار می شد، و گاهی این تروریست چچنی دهها کیلومتر سفر می کرد تا سر یک شهروند نگون بخت سوری را که به دست شورشیان و تروریست ها افتاده است از تن جدا کند.
در روزهای اخیر، چندین پایگاه اینترنتی خبر هلاکت ابوولید، مسلم چچنی در ریف لاذقیه را منتشر کرده اند.
پاورپونت مبارزه بانفس
تهیه کننده :رضوان اندرزی
اول 2
مدرسه نمونه دولتی حدیث
تنظیم کننده:محبوبه تنگستانی
کلاس:اول2
مدرسه نمونه دولتی حدیث
تهیه کننده:آناهیتا آیین جمشید
اول 3
مدرسه نمونه دولتی حدیث
بچه هاعالی بود
دوستتون دارم
مفتی مصری:سجده شیعیان بر تربت و زمین، سنت رسول الله (صلی الله علیه و آله) است+فیلم
مفتی مصری:سجده شیعیان بر تربت و زمین، سنت رسول الله (صلی الله علیه و آله) است+فیلم
سجده
بر زمین یا آنچه از زمین می روید مانند برگ، سنت پیامبر (صلی الله علیه و
آله وسلم) است. شنیده شده که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) در
طول حیات مبارکش جز بر زمین و یا آنچه از زمین روییده بود سجده نکرد.
به گزارش «شیعه نیوز»، یک روحانی سنی مذهب مصری در برنامه ای تلویزیونی بر درست و مستند بودن سجده شیعیان بر تربت و زمین صحه می گذارد و آن را تایید می کند.پاسخ این مفتی به سوال مجری برنامه در این مورد به شرح زیر است:
سجده بر زمین یا آنچه از زمین می روید مانند برگ، سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) است. شنیده شده که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) در طول حیات مبارکش جز بر زمین و یا آنچه از زمین روییده بود سجده نکرد.
پس هنگامی که دیدید یک مسلمان شیعه و امامیه بر تربت، و یا زمین سجده میکند و در عبادتش سنت رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) را حفظ می کند، این کار وی امری صحیح است و خرده ای بر وی نیست.
ادتش سنت رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) را حفظ می کند، این کار وی امری صحیح است و خرده ای بر وی نیست.
چرا شیعیان بر تربت سجده می کنند؟
سنت
رسول الله (ص)، ائمه هدی (ع) و اصحاب و تابعیِن بر لزوم سجده کردن بر زمین
و آنچه از آن می روید به جز خوردنی ها و پوشیدنی هاست و اینکه رسول خدا
(ص) و اصحاب روی خاک نماز می خواندند مورد قبول همه ی مذاهب است.
به گزارش گروه فرهنگی مشرق به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، سنت رسول الله (ص)، ائمه هدی (ع) و اصحاب و
تابعین بر لزوم سجده کردن بر زمین و آنچه از آن می روید به جز خوردنی ها و
پوشیدنی هاست و اینکه رسول خدا (ص) و اصحاب روی خاک نماز می خواندند
مورد قبول همه ی مذاهب است.
وهابیان سجده بر خاک یا تربت شهیدان را به معنای پرستش آنها و نوعی شرک می‌شمارند و میگویند چرا روی مهر نماز میخوانید؟ این کار شرک و بتپرستی است، به همین جهت در مکه و مدینه حجاج شیعه را ازسجده بر روی مهر بر حذر می‌دارند. در همین زمینه صالح فوزان عضو هیئت افتای سعودی می‌نویسد: سجده بر تربت اولیا اگر به قصد تبرک به تربت و تقرّب به اولیا باشد شرک اکبر محسوب میشود و اگر مقصود تقرّب به خداوند متعال باشد با اعتقاد به این که این تربت همانند زمین مسجدالحرام و مسجدالنبی و مسجدالاقصی فضیلت دارد بدعت در دین به شمار می‌رود! [۱]
برای پاسخ به این گروه باید گفت که وهابیان بین سجده برای خدا و سجده بر روی خاک پاک و تربت شهیدان خلط نموده اند وحکم یکی را بر دیگری بار نموده اند. زیرا آنچه را که دین به آن فرا می‌خواند عبودیت در برابرخدا و سر تعظیم فرود آوردن و سجده نمودن فقط در برابر اوست. خداوند در قرآن مجید میفرماید: ولله یسجد من فی السماوات و الارض (رعد: ۱۵) «هر کس در آسمان‌ها و زمین است، برای خدا سجده میکند»
بنا براین «سجود» می‌بایست «لله» و برای خدا باشد اما این سجودی که از فرد مسلمان بویژه در نماز خواسته شده بر روی چه چیزی باید باشد؛ آیا بر هر چیزی میتوان سجده نمود هر چند خوردنی ویا پوشیدنی باشد ویا آنکه فقط بر اشیاء خاصی جایز است؟
در اینجا دو نظر است؛ نظر پیروان اهل بیت پیامبر (ص) که بر اساس فرموده آنان سجده را فقط بر زمین پاک و یا آنچه که از زمین روییده باشد به شرط آن که خوراک و پوشاک انسان نباشد جایز می‌دانند و تربت شهیدان را از مصادیق خاک پاک می‌دانند و نظر دوم گفته رهبران مذاهب اهل سنت است که محل سجده را عام می‌دانند وخاص سجده بر زمین نمی‌دانند.
* دلیل پیروان اهل بیت چیست؟
شیعه بر ادعای خود به روایت مورد قبول شیعه واهل سنت از پیامبر (ص) تمسک میکند که فرمود: جُعِلَت لِیَ الاَرضُ مَسجِداً و طَهُوراً [۲]. « زمین برای من محل سجده و وسیله طهارت (تیمم و…) قرار داده شد»
براین اساس به فرموده رسول خدا (ص) هر کس در نماز باید پیشانی را روی خاک بگذارد و این کار مورد اتفاق همه مسلمانان است که ترجیح با خاک است و آن خاک باید پاک باشد؛ زیرا خداوند میفرماید: «فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا». (نساء: ۴۳) «اگر آب برای وضو پیدا نکردید روی خاک پاک تیمم کنید»
با توجه به آیه تیمم وروایت دومطلب بدست می‌آید: اول آنکه اسم زمین بر محل سجده و تیمم صدق نماید. دوم: آن زمین باید خاک پاک باشد زیرا که شرط تیمم و نماز در استفاده از خاک یکی است و درباره تیمم خداوند به صراحت فرمود بر زمین پاک تیمم نمایید.
اما اینکه چرا خداوند از میان همه اشیا فقط سجده بر روی خاک را خواسته روایت حضرت امام صادق (ع) به خوبی آن را توضیح می‌دهد. به بیان آن حضرت سجده کردن بر خاک تنها برای آن است که چنین کاری با فروتنی در برابر خداوند یگانه سازگارتر است.
هشام بن حکم می‌گوید: از امام صادق (ع) دربارۀ آنچه سجده بر آنها جایز است و برچیز هایی که جایز نیست پرسیدم. فرمود: سجده تنها بر زمین و آنچه می‌رویاند جز خوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها – جایز است. گفتم: فدایت گردم سبب آن چیست؟ فرمود: سجده خضوع و اطاعت برای خداوند است و شایسته نیست برخوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها صورت پذیرد. زیرا دنیا پرستان بردگان خوراک و پوشاکند در حالی که انسان هنگام سجده در حال پرستش خدا به سر می‌برد پس سزاوار نیست پیشانی خود را بر آنچه معبود دنیا پرستان فریب خورده است قرار دهد". [۳]
به همین جهت رسول خدا (ص) واهل بیت او (ع) و صحابه همواره بر روی خاک و یا آن چه از خاک می‌رویید سجده می‌کردند و برای هر مسلمانی بهترین اسوۀ و نمونه قابل پیروی عملکرد پیامبر اکرم (ص) و اهلبیت اوست.
* روایات متعدد برای اثبات دیدگاه شیعه
روایاتی که چگونگی سجده آنان را بیان میکند متعدد است که حتی در منابع اهل سنت نیز امده است:
- وائل بن حجر می‌گوید: رأیت النبی صلی الله علیه و (آله و) سلم وضع أنفه علی الارض مع جبهته اذا سجد. [۴] پیامبر (ص) را دیدم آن گاه که سجده می‌کرد پیشانی و بینی خود را بر زمین می‌نهاد.
- براء بن عاذب می‌گوید: ما پشت سر پیامبر (ص) نماز می‌خواندیم هنگامی که سر از رکوع بر می‌داشت از ما کسی کمرش خم نبود تا هنگامی که پیامبر (ص) پیشانیش را (برای سجده) بر زمین می‌نهاد [۵] (یعنی هماهنگ با او رکوع و…می کردیم). در این روایت به صراحت می‌گوید پیامبر (ص) پیشانی را بر روی زمین می‌نهاد.
- ابو سعید خدری می‌گوید: ان رسول الله (ص) رئی علی جبهته و ارنبته اثر طین من صلاه صلاها بالناس [۶] «ابو سعید خدری می‌گوید: به هنگامی که رسول خدا (ص) با مردم نماز خواند اثر خاک برپیشانی و بینی او دیده شد».
- دسته ای دیگر از روایات دلالت دارند که پیامبر گرامی مسلمانان را به پیشانی نهادن بر خاک هنگام سجده فرمان می‌داد چنان که ابو صالح می‌گوید نزد ام سلمه (همسر پیامبر) رفته بودم که برادر زاده اش نیز آمد و در خانه اش نماز خواند اما هنگامی که به سجده رفت به خاک‌ها فوت نمود ام سلمه به وی گفت ای برادر زاده خاک را فوت نکن زیرا پیامبر به غلامش یسار (افلح) فرمود: تَرّب وجهک لله. [۷] «رخسار خود را برای خدا بر خاک بگذار.» واژه «ترب» از ماده «تراب» به معنای خاک است از امر رسول الله (ص) بر می‌آید که سجده بر خاک لازم است.
سیره رسول الله (ص) نشان می‌دهد که آن حضرت علاوه بر زمین بر روی چیزی که از زمین روییده نیز سجده می‌کرد. در صورتی که از خوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها نباشد.
- درمنابع اهل سنت ودر روایات متعدد آمده است: کان رسول الله (ص) یصلی علی الخمره پیامبر (ص) همواره بر خمره (که از لیف درخت خرما ساخته می‌شد) سجده می‌کرد.
این کلام ازعده ای از اصحاب همچون ابن عباس [۸]، عبدالله بن عمر [۹] و عائشه [۱۰] و ام سلمه [۱۱] ومیمونه [۱۲] وام سلیم [۱۳] نقل شده است. سند اکثر این روایات نیز صحیح می‌باشد [۱۴]
- همچنین در روایات متعدد دیگر آمده که آن حضرت بر روی حصیر نماز می‌خواند.
ابوسعید از صحابه رسول خدا (ص) می‌گوید: دخلت علی رسول الله (ص) و هو یصلی علی حصیره و یسجد علیه [۱۵]. به محضر پیامبر رسیدم در حاکی که ایشان برروی حصیرخویش نماز می‌گزارد وبرآن سجده می‌کرد.
- انس نیز روایت کرده: ان النبی (ص) صلی علی حصیر [۱۶]
ابن حجر عسقلانی در شرح خود بر صحیح بخاری می‌گوید: به سجاده کوچکی که از لیف خرما بافته شده باشد خمره میگویند…اگر بزرگ باشد آن راحصیر می‌نامند [۱۷].
* دیدگاه امام صادق علیه السلام در این باره
به همین جهت امام صادق (ع) فرمود: السجود علی الارض فریضه و علی الخمرة سنه. [۱۸] سجده بر زمین حکم الهی و سجده بر خمره سنت پیامبر (ص) است.
ایشان در جای دیگر میفرماید: السجود لایجوز الا علی الارض او علی ما انبتت الارض الا ما اکل او لبس. [۱۹] سجده کردن جز بر زمین و آنچه می‌رویاند غیر از خوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها جایز نیست.
* صحابه بر چه چیز سجده می‌کردند؟
علاوه بر گفتار و رفتار پیامبر (ص) واهل بیت او در سجده بر روی زمین رفتار صحابه و تابعان نیز گویای سنت سجده بر زمین است.
- جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید: کُنتُ اُصلّی الظُّهر مع رسول الله (ص) فآخذ قبضه من الحصی لیبرد فی کفی أضعها لجبهتی أسجد علیها لشده الحّر. [۲۰] «با رسول خدا (ص) نماز ظهر می‌گزاردم مشتی سنگ ریزه برگرفتم و در دست خود نگه می‌داشتم. تا خنک شود و هنگام سجده بر آنها پیشانی می‌گذاشتم و این به خاطر شدت گرما بود».
- نافع می‌گوید: انابن عمرکان اذا سجد و علیه العمامه یرفعها حتی یضع جبهته بالارض. [۲۱] «عبدالله بن عمر هنگام سجده دستار خود را بر می‌داشت تا پیشانی خود را بر زمین بگزارد».
* نهی پیامبر از وجود حائل بین پیشانی و زمین
محدثان اهل سنت روایاتی را آورده اند که نشان می‌دهد رسول الله (ص) کسانی را که هنگام سجده گوشه دستار خود را بین پیشانی خود و زمین قرار می‌دادند از این کار بازداشت.
- صالح سبایی می‌گوید: انّ رسول الله (ص) رأی رجلا یسجده بجنبه و قد اعتّم علی جبهته فحسر رسول الله (ص) عن جبهته. [۲۲] پیامبر گرامی (ص) شخصی را در حال سجده کنار خود مشاهده فرمود در حالی که بر پیشانی خود دستار بسته بود. پیامبر (ص) عمامه را از پیشانی وی کنار زد.
- عیاض بن عبدالله قرشی هم می‌گوید: رای رسول الله (ص) رجلا یسجد علی کور عمامته فأوما بیده: ارفع عمامتک و أوما إلی جبهته [۲۳] رسول خدا (ص) مردی را در حال سجده دید که بر گوشه عمامۀ خود سجده می‌کرد. پس به وی اشاره کرد که دستار خود را بردارد و به پیشانی او اشاره فرمود.
- ابن سعد نیز در کتاب خود می‌نویسد: کان مسروق اذا خرج یخرج بلبنه یسجد علیها فی السفینه. ۲ [۲۴] مسروق ابن اجدع هنگام مسافرت خشتی را با خود بر می‌داشت تا در کشتی بر آن سجده کند.
بنابراین همراه داشتن قطعه ای از تربت که خاک است بر خلاف نظر بعضی‌ها شرک وبدعت نیست.
* جمع بندی و نتیجه گیری
از مجموع مطالب پیش گفته بر می‌آید که سنت رسول الله (ص)، ائمه هدی (ع) و اصحاب و تابعین بر لزوم سجده کردن بر زمین و آنچه از آن می‌روید به جز خوردنی‌ها و پوشیدنی هاست و اینکه رسول خدا (ص) و اصحاب روی خاک نماز می‌خواندند مورد قبول همهٔ مذاهب است و مهر هم تکه خاکی پاک است که روی آن سجده میشود. اگر خاک وجود نداشت میتوان بر چیزهای غیر خوراکی سجده کرد. به تعبیر دیگر ما با سجده بر زمین به خداوند سجده می‌کنیم و اساسا تمام مسلمانان جهان بر چیزی سجده می‌کنند، ولی سجده آنان برای خداست نه برای آن چیز.
مگر نه اینکه تمام نمازگزاران بر سنگهای مسجد الحرام سجده می‌کنند اما هدف از سجده آنان خداست نه سجده برای سنگ.
بنابراین همچنانکه سجده کردن بر خاک و گیاه به معنای پرستش نیست بلکه سجود و پرستش برای خدا و خضوع در برابر او تا حد خاک است سجده بر تربت که خاک پاکی است نیز چنین است.
باتوجه به آنچه بیان شد پی می‌بریم که چرا شیعیان مقید بر سجده بر خاک وسنگ یا برخی گیاهانند و بر تمام اشیا سجده نمی‌کنند زیرا چنین کاری پیروی از سنت نبوی است که بر خاک سجده می‌کردند.
———-
۱. المنتقی من فتاوی الشیخ صالح بن فوزان، ج ۲، ص ۸۶.
۲-صحیح بخاری ج۱ ص۱۰۰ح۳۳۵، کتاب تیمم. تصحیح بن باز
۳. شیخ حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، ج۵ص۳۴۴، ح۶۷۴۰. .
۴. مسند احمد، ج۴ ص۳۱۷. طبرانی، ، المعجم الکبیر ج۲۲ص۳۰. احکام القران (جصاص حنفی) ح۳، ص ۲۰۹، باب السجود علی الوجه
۵. صحیح بخاری، کتاب الصلاه باب متابعه الامام، ص۲۲۸، ح ۹۴۹
۶. سنن اب داودص۱۷۳، کتاب الصلاه باب السجود علی الانف والجبهه ح۸۹۴.
۷. مسند احمد ج۶ص۳۰۱. سنن ترمذی، کتاب الصلاه باب ما جاء فی کراهیه النفح، ص۱۳۱ح۳۸۱. المستدرک، ج۱ص۲۷۱. بیهقی، احمد بن حسین، سنن کبری، ج۲ص۲۵۲.
۸. مسنداحمد ج۱ص۲۶۹.
۹. همان ج۲ص۹۲
۱۰. همان ج۶ص۱۴۹و۱۷۹و۲۰۹
۱۱. همان ج۶ص۳۰۲
۱۲. همان ج۶ص۳۳۰. صحیح بخاری ج۱ص۱۱۶، کتاب الصلاه، باب۲۱ الصلاه علی الخمره ح۳۸۱.
۱۳. همان ج۶ص۳۷۷.
۱۴. مجمع الزوائد ج۲ص۵۷و۵۸
۱۵. مسند احمد ج۳ص۵۲
۱۶. مسند احمدج۳ص۱۷۹
۱۷. فتح الباری، ج۱ص۳۶۴
۱۸. شیخ حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، ج۵ص۳۴۵، ح۶۷۴۶.
۱۹. همان، ص ۳۴۴، ح۶۷۴۰
۲۰. المستدرک ج۱ص۱۹۵.
۲۱. بیهقی سنن کبری، ج ۲، ص ۱۰۴ باب الکشف عن السجده فی السجود. .
۲۲. همان، ص۱۰۵
۲۳. همان
۲۴. الطبقات الکبری، ج۶ص۷۹.
وهابیان سجده بر خاک یا تربت شهیدان را به معنای پرستش آنها و نوعی شرک می‌شمارند و میگویند چرا روی مهر نماز میخوانید؟ این کار شرک و بتپرستی است، به همین جهت در مکه و مدینه حجاج شیعه را ازسجده بر روی مهر بر حذر می‌دارند. در همین زمینه صالح فوزان عضو هیئت افتای سعودی می‌نویسد: سجده بر تربت اولیا اگر به قصد تبرک به تربت و تقرّب به اولیا باشد شرک اکبر محسوب میشود و اگر مقصود تقرّب به خداوند متعال باشد با اعتقاد به این که این تربت همانند زمین مسجدالحرام و مسجدالنبی و مسجدالاقصی فضیلت دارد بدعت در دین به شمار می‌رود! [۱]
برای پاسخ به این گروه باید گفت که وهابیان بین سجده برای خدا و سجده بر روی خاک پاک و تربت شهیدان خلط نموده اند وحکم یکی را بر دیگری بار نموده اند. زیرا آنچه را که دین به آن فرا می‌خواند عبودیت در برابرخدا و سر تعظیم فرود آوردن و سجده نمودن فقط در برابر اوست. خداوند در قرآن مجید میفرماید: ولله یسجد من فی السماوات و الارض (رعد: ۱۵) «هر کس در آسمان‌ها و زمین است، برای خدا سجده میکند»
بنا براین «سجود» می‌بایست «لله» و برای خدا باشد اما این سجودی که از فرد مسلمان بویژه در نماز خواسته شده بر روی چه چیزی باید باشد؛ آیا بر هر چیزی میتوان سجده نمود هر چند خوردنی ویا پوشیدنی باشد ویا آنکه فقط بر اشیاء خاصی جایز است؟
در اینجا دو نظر است؛ نظر پیروان اهل بیت پیامبر (ص) که بر اساس فرموده آنان سجده را فقط بر زمین پاک و یا آنچه که از زمین روییده باشد به شرط آن که خوراک و پوشاک انسان نباشد جایز می‌دانند و تربت شهیدان را از مصادیق خاک پاک می‌دانند و نظر دوم گفته رهبران مذاهب اهل سنت است که محل سجده را عام می‌دانند وخاص سجده بر زمین نمی‌دانند.
* دلیل پیروان اهل بیت چیست؟
شیعه بر ادعای خود به روایت مورد قبول شیعه واهل سنت از پیامبر (ص) تمسک میکند که فرمود: جُعِلَت لِیَ الاَرضُ مَسجِداً و طَهُوراً [۲]. « زمین برای من محل سجده و وسیله طهارت (تیمم و…) قرار داده شد»
براین اساس به فرموده رسول خدا (ص) هر کس در نماز باید پیشانی را روی خاک بگذارد و این کار مورد اتفاق همه مسلمانان است که ترجیح با خاک است و آن خاک باید پاک باشد؛ زیرا خداوند میفرماید: «فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیدًا طَیِّبًا». (نساء: ۴۳) «اگر آب برای وضو پیدا نکردید روی خاک پاک تیمم کنید»
با توجه به آیه تیمم وروایت دومطلب بدست می‌آید: اول آنکه اسم زمین بر محل سجده و تیمم صدق نماید. دوم: آن زمین باید خاک پاک باشد زیرا که شرط تیمم و نماز در استفاده از خاک یکی است و درباره تیمم خداوند به صراحت فرمود بر زمین پاک تیمم نمایید.
اما اینکه چرا خداوند از میان همه اشیا فقط سجده بر روی خاک را خواسته روایت حضرت امام صادق (ع) به خوبی آن را توضیح می‌دهد. به بیان آن حضرت سجده کردن بر خاک تنها برای آن است که چنین کاری با فروتنی در برابر خداوند یگانه سازگارتر است.
هشام بن حکم می‌گوید: از امام صادق (ع) دربارۀ آنچه سجده بر آنها جایز است و برچیز هایی که جایز نیست پرسیدم. فرمود: سجده تنها بر زمین و آنچه می‌رویاند جز خوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها – جایز است. گفتم: فدایت گردم سبب آن چیست؟ فرمود: سجده خضوع و اطاعت برای خداوند است و شایسته نیست برخوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها صورت پذیرد. زیرا دنیا پرستان بردگان خوراک و پوشاکند در حالی که انسان هنگام سجده در حال پرستش خدا به سر می‌برد پس سزاوار نیست پیشانی خود را بر آنچه معبود دنیا پرستان فریب خورده است قرار دهد". [۳]
به همین جهت رسول خدا (ص) واهل بیت او (ع) و صحابه همواره بر روی خاک و یا آن چه از خاک می‌رویید سجده می‌کردند و برای هر مسلمانی بهترین اسوۀ و نمونه قابل پیروی عملکرد پیامبر اکرم (ص) و اهلبیت اوست.
* روایات متعدد برای اثبات دیدگاه شیعه
روایاتی که چگونگی سجده آنان را بیان میکند متعدد است که حتی در منابع اهل سنت نیز امده است:
- وائل بن حجر می‌گوید: رأیت النبی صلی الله علیه و (آله و) سلم وضع أنفه علی الارض مع جبهته اذا سجد. [۴] پیامبر (ص) را دیدم آن گاه که سجده می‌کرد پیشانی و بینی خود را بر زمین می‌نهاد.
- براء بن عاذب می‌گوید: ما پشت سر پیامبر (ص) نماز می‌خواندیم هنگامی که سر از رکوع بر می‌داشت از ما کسی کمرش خم نبود تا هنگامی که پیامبر (ص) پیشانیش را (برای سجده) بر زمین می‌نهاد [۵] (یعنی هماهنگ با او رکوع و…می کردیم). در این روایت به صراحت می‌گوید پیامبر (ص) پیشانی را بر روی زمین می‌نهاد.
- ابو سعید خدری می‌گوید: ان رسول الله (ص) رئی علی جبهته و ارنبته اثر طین من صلاه صلاها بالناس [۶] «ابو سعید خدری می‌گوید: به هنگامی که رسول خدا (ص) با مردم نماز خواند اثر خاک برپیشانی و بینی او دیده شد».
- دسته ای دیگر از روایات دلالت دارند که پیامبر گرامی مسلمانان را به پیشانی نهادن بر خاک هنگام سجده فرمان می‌داد چنان که ابو صالح می‌گوید نزد ام سلمه (همسر پیامبر) رفته بودم که برادر زاده اش نیز آمد و در خانه اش نماز خواند اما هنگامی که به سجده رفت به خاک‌ها فوت نمود ام سلمه به وی گفت ای برادر زاده خاک را فوت نکن زیرا پیامبر به غلامش یسار (افلح) فرمود: تَرّب وجهک لله. [۷] «رخسار خود را برای خدا بر خاک بگذار.» واژه «ترب» از ماده «تراب» به معنای خاک است از امر رسول الله (ص) بر می‌آید که سجده بر خاک لازم است.
سیره رسول الله (ص) نشان می‌دهد که آن حضرت علاوه بر زمین بر روی چیزی که از زمین روییده نیز سجده می‌کرد. در صورتی که از خوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها نباشد.
- درمنابع اهل سنت ودر روایات متعدد آمده است: کان رسول الله (ص) یصلی علی الخمره پیامبر (ص) همواره بر خمره (که از لیف درخت خرما ساخته می‌شد) سجده می‌کرد.
این کلام ازعده ای از اصحاب همچون ابن عباس [۸]، عبدالله بن عمر [۹] و عائشه [۱۰] و ام سلمه [۱۱] ومیمونه [۱۲] وام سلیم [۱۳] نقل شده است. سند اکثر این روایات نیز صحیح می‌باشد [۱۴]
- همچنین در روایات متعدد دیگر آمده که آن حضرت بر روی حصیر نماز می‌خواند.
ابوسعید از صحابه رسول خدا (ص) می‌گوید: دخلت علی رسول الله (ص) و هو یصلی علی حصیره و یسجد علیه [۱۵]. به محضر پیامبر رسیدم در حاکی که ایشان برروی حصیرخویش نماز می‌گزارد وبرآن سجده می‌کرد.
- انس نیز روایت کرده: ان النبی (ص) صلی علی حصیر [۱۶]
ابن حجر عسقلانی در شرح خود بر صحیح بخاری می‌گوید: به سجاده کوچکی که از لیف خرما بافته شده باشد خمره میگویند…اگر بزرگ باشد آن راحصیر می‌نامند [۱۷].
* دیدگاه امام صادق علیه السلام در این باره
به همین جهت امام صادق (ع) فرمود: السجود علی الارض فریضه و علی الخمرة سنه. [۱۸] سجده بر زمین حکم الهی و سجده بر خمره سنت پیامبر (ص) است.
ایشان در جای دیگر میفرماید: السجود لایجوز الا علی الارض او علی ما انبتت الارض الا ما اکل او لبس. [۱۹] سجده کردن جز بر زمین و آنچه می‌رویاند غیر از خوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها جایز نیست.
* صحابه بر چه چیز سجده می‌کردند؟
علاوه بر گفتار و رفتار پیامبر (ص) واهل بیت او در سجده بر روی زمین رفتار صحابه و تابعان نیز گویای سنت سجده بر زمین است.
- جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید: کُنتُ اُصلّی الظُّهر مع رسول الله (ص) فآخذ قبضه من الحصی لیبرد فی کفی أضعها لجبهتی أسجد علیها لشده الحّر. [۲۰] «با رسول خدا (ص) نماز ظهر می‌گزاردم مشتی سنگ ریزه برگرفتم و در دست خود نگه می‌داشتم. تا خنک شود و هنگام سجده بر آنها پیشانی می‌گذاشتم و این به خاطر شدت گرما بود».
- نافع می‌گوید: انابن عمرکان اذا سجد و علیه العمامه یرفعها حتی یضع جبهته بالارض. [۲۱] «عبدالله بن عمر هنگام سجده دستار خود را بر می‌داشت تا پیشانی خود را بر زمین بگزارد».
* نهی پیامبر از وجود حائل بین پیشانی و زمین
محدثان اهل سنت روایاتی را آورده اند که نشان می‌دهد رسول الله (ص) کسانی را که هنگام سجده گوشه دستار خود را بین پیشانی خود و زمین قرار می‌دادند از این کار بازداشت.
- صالح سبایی می‌گوید: انّ رسول الله (ص) رأی رجلا یسجده بجنبه و قد اعتّم علی جبهته فحسر رسول الله (ص) عن جبهته. [۲۲] پیامبر گرامی (ص) شخصی را در حال سجده کنار خود مشاهده فرمود در حالی که بر پیشانی خود دستار بسته بود. پیامبر (ص) عمامه را از پیشانی وی کنار زد.
- عیاض بن عبدالله قرشی هم می‌گوید: رای رسول الله (ص) رجلا یسجد علی کور عمامته فأوما بیده: ارفع عمامتک و أوما إلی جبهته [۲۳] رسول خدا (ص) مردی را در حال سجده دید که بر گوشه عمامۀ خود سجده می‌کرد. پس به وی اشاره کرد که دستار خود را بردارد و به پیشانی او اشاره فرمود.
- ابن سعد نیز در کتاب خود می‌نویسد: کان مسروق اذا خرج یخرج بلبنه یسجد علیها فی السفینه. ۲ [۲۴] مسروق ابن اجدع هنگام مسافرت خشتی را با خود بر می‌داشت تا در کشتی بر آن سجده کند.
بنابراین همراه داشتن قطعه ای از تربت که خاک است بر خلاف نظر بعضی‌ها شرک وبدعت نیست.
* جمع بندی و نتیجه گیری
از مجموع مطالب پیش گفته بر می‌آید که سنت رسول الله (ص)، ائمه هدی (ع) و اصحاب و تابعین بر لزوم سجده کردن بر زمین و آنچه از آن می‌روید به جز خوردنی‌ها و پوشیدنی هاست و اینکه رسول خدا (ص) و اصحاب روی خاک نماز می‌خواندند مورد قبول همهٔ مذاهب است و مهر هم تکه خاکی پاک است که روی آن سجده میشود. اگر خاک وجود نداشت میتوان بر چیزهای غیر خوراکی سجده کرد. به تعبیر دیگر ما با سجده بر زمین به خداوند سجده می‌کنیم و اساسا تمام مسلمانان جهان بر چیزی سجده می‌کنند، ولی سجده آنان برای خداست نه برای آن چیز.
مگر نه اینکه تمام نمازگزاران بر سنگهای مسجد الحرام سجده می‌کنند اما هدف از سجده آنان خداست نه سجده برای سنگ.
بنابراین همچنانکه سجده کردن بر خاک و گیاه به معنای پرستش نیست بلکه سجود و پرستش برای خدا و خضوع در برابر او تا حد خاک است سجده بر تربت که خاک پاکی است نیز چنین است.
باتوجه به آنچه بیان شد پی می‌بریم که چرا شیعیان مقید بر سجده بر خاک وسنگ یا برخی گیاهانند و بر تمام اشیا سجده نمی‌کنند زیرا چنین کاری پیروی از سنت نبوی است که بر خاک سجده می‌کردند.
———-
۱. المنتقی من فتاوی الشیخ صالح بن فوزان، ج ۲، ص ۸۶.
۲-صحیح بخاری ج۱ ص۱۰۰ح۳۳۵، کتاب تیمم. تصحیح بن باز
۳. شیخ حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، ج۵ص۳۴۴، ح۶۷۴۰. .
۴. مسند احمد، ج۴ ص۳۱۷. طبرانی، ، المعجم الکبیر ج۲۲ص۳۰. احکام القران (جصاص حنفی) ح۳، ص ۲۰۹، باب السجود علی الوجه
۵. صحیح بخاری، کتاب الصلاه باب متابعه الامام، ص۲۲۸، ح ۹۴۹
۶. سنن اب داودص۱۷۳، کتاب الصلاه باب السجود علی الانف والجبهه ح۸۹۴.
۷. مسند احمد ج۶ص۳۰۱. سنن ترمذی، کتاب الصلاه باب ما جاء فی کراهیه النفح، ص۱۳۱ح۳۸۱. المستدرک، ج۱ص۲۷۱. بیهقی، احمد بن حسین، سنن کبری، ج۲ص۲۵۲.
۸. مسنداحمد ج۱ص۲۶۹.
۹. همان ج۲ص۹۲
۱۰. همان ج۶ص۱۴۹و۱۷۹و۲۰۹
۱۱. همان ج۶ص۳۰۲
۱۲. همان ج۶ص۳۳۰. صحیح بخاری ج۱ص۱۱۶، کتاب الصلاه، باب۲۱ الصلاه علی الخمره ح۳۸۱.
۱۳. همان ج۶ص۳۷۷.
۱۴. مجمع الزوائد ج۲ص۵۷و۵۸
۱۵. مسند احمد ج۳ص۵۲
۱۶. مسند احمدج۳ص۱۷۹
۱۷. فتح الباری، ج۱ص۳۶۴
۱۸. شیخ حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، ج۵ص۳۴۵، ح۶۷۴۶.
۱۹. همان، ص ۳۴۴، ح۶۷۴۰
۲۰. المستدرک ج۱ص۱۹۵.
۲۱. بیهقی سنن کبری، ج ۲، ص ۱۰۴ باب الکشف عن السجده فی السجود. .
۲۲. همان، ص۱۰۵
۲۳. همان
۲۴. الطبقات الکبری، ج۶ص۷۹.